Is dit de grens? Of zijn het gewoon gekleurde rechthoeken, die in een wiskundige formule te vangen zijn?
Nee, het is een spoor… om te volgen, er boven op te stappen en verder te lopen, van rechthoek naar rechthoek springend.
Of toch maar een stukje teruggaan naar halverwege?
De Kunstacademie in Maastricht-basisjaar-, daarna Den Bosch afdeling Illustratieve Vormgeving. Eindexamen in 1979.
Een pedagogisch didactische bijscholing voor kunstenaars.

Zes jaar vol enthousiasme les geven aan kinderen van 4 tot 12 jaar, van circus, muziek, theater tot tekenen en timmeren Poppentheater en het opzetten en organiseren van een kindertheaterprogramma.Een opleiding tot docent Weerbaarheid in het Basisonderwijs. Twee dochters, Liza en Twieke…

En steeds weer door alle jaren heen mijn rode draad : tekenen. Freelance illustratiewerk, theateraffiches, folders, boekillustraties, tekenen voor tijdschriften en educatieve projecten.

Kortom een combinatie van illustreren, spelen, vormgeven en werken voor en met kinderen.
Aan de zijlijn: illustreren voor volwassenen o.a voor Vrommes, een emancipatie- orgaan op beleidsmatig niveau, en Citadel, blad van het Rijksarchief. Tekeningen dienen er dan vaak toe om abstracte, moeilijk te verteren teksten smakelijk op te dienen.

Maar waar draait het nu werkelijk om?
Elke tekening kan het begin van een moment uit een verhaal zijn. Wie is dat? Waarom staat hij daar? Wat is er gebeurd en hoe gaat het verder? Zoals de eerste 5 minuten in een theaterstuk de nieuwsgierigheid moeten opwekken om de toeschouwer “ vast te houden” , zo zou het bij een tekening ook kunnen werken. Je ziet een fragment uit een leven, een gebeurtenis, iemand die zo een volgende stap kan gaan zetten. Je wordt nieuwsgierig of gaat zelf verzinnen hoe het verder gaat.

Ik zoek naar emotie en beweging om fantasie en verbeelding te prikkelen. Emotie’s die kinderen in zichzelf terug kunnen vinden. Woede, verdriet, pijn of helemaal uit je dak gaan van pure blijdschap. Een poppenspeler kan een paar lapjes stof “leven” geven. De samenhang van lijnen, Het zwart, wit en kleur op een stuk papier ook. Het waren ,in oorsprong, stippels, streep klodders…en opeens kijkt iemand je aan. Is het iemand geworden met een eigen verhaal.

Tekenen is spelen met de werkelijkheid.
Het leuke is dat je alles kunt tekenen wat je bedenkt. Alles mag en kan. Tegen kaders kun je schoppen, een neus maak je zolang als je zelf wilt. Een stoel laat je voetballen en aan de lampenkap hangt een piepkleine trapezewerker.
Juist het spelen met het gewone ‘het dagelijkse’ is spannend. Iets is niet dat wat het lijkt dat het is: het is meer of net anders!

Materiaal… pennetjes in alle maten en soorten, inkt, stempels, potloden, verf, kwasten en krijt gebruik ik voornamelijk. In principe kun je met van alles en nog wat tekenen. Steeds weer uitproberen… Het papier ligt klaar, pennetjes, inkt, kwasten wachten.

Wat daar uit zal ontstaan? Dat moet je maar bekijken!!!